بذار سهيم باشم، منم توو اين قيام
دو ياور آوردم، به يارى امام
فداى تو ميشم، حسين با بچه هام
خجالتم ميده/ نگاه همسرت
بذار بشن گلهام/ فداى اكبرت
مى افته سرهاشون/ حسين فدا سرت
باز قسم ميدم يارا بذار برن
جان مادرم زهرا بذار برن
بذار كمک حالت، بشم توو اين سپاه
چرا من اينجامو، تو هستى بى پناه
قدم قدم ميرى، به سمت قتلگاه
چيكار كنم آخه/ منم يه خواهرم
برا تو بى تابم/ به جاى مادرم
براى سربازيت/ منم يه لشکرم
با غم تو مانوسم حسين من
خاک پاتو مى بوسم حسين من
ميخوام بشن طفلام، دو سرو سر جدا
دلم میخواد باهات، بيان رو نيزه ها
تا سايبون باشن، براى بچه ها
ميخوام دو سرباز/ پر از شرف بشن
براى سنگاشون/ به جات هدف بشن
فداى فرزند/ شه نجف بشن
كاش نبينن اينها كه اسير شدم
توو چهل روز از داغ تو پير شدم
