بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

بیش از 34 شاعر در 67 بیت آسمان گنبد حرم امامین عسکریین علیهماالسلام را سرودند.

در ایام شهادت امام علی النقی علیه السلام به پیشنهاد شاعر ارجمند جناب آقای رضا تاجیک، در گروه ادبیات آیینی بی پلاک تصویری به اشتراک گذاشته شد تا تمامی شعرای عزیز در قالب یک یا چند بیت تصویر مورد نظر را در قاب زیبای شاعرانگی قرار دهند.

نتیجه اشک نوشته های عزیزان را در ذیل تصویر گنبد تخریب شده سامرا تقدیم به عاشقان امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام می نماییم.
امیدواریم در انتهای سوادمان، در قالب ابیات زیر، امضاء رضایت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها ثبت شود.

سلام دادن بر شاه تشنه کارش بود
چه خوب اینک اگر زیر آسمان باشد
رضا تاجیک

آنان که چشم دیدن تان را نداشتند
دیدی چطور گنبدتان را نظر زدند
***
 قاب قوسین گمانم قوس این گنبد بود
زائرت از گوشه ی شش گوشه تا معراج رفت
***
بی خود نبود عزیزم اگر گنبدت شکافت
امشب تو را خدا به تماشا نشسته است
علیرضا خاکساری

گنبدت رو به آسمان باز است
بهتر از این نمی شود آقا!
مظاهر کثیری نژاد

در خانه قبرم که پر از وحشت و ترس است
ای کاش که بالا سر من جلوه نمایی
***
چشم من کور و زبان لال شود آن دم که
شبه این عکس ، من از گنبد زینب بینم
محسن حسن آبادی

این درس گنبد تو چه زیبا به دل نشست
باید برای غربت نام تو سر شکست
محمد مهدی شفیعی

آسمان خواست به پابوس ضریحت برسد
با ادب گنبد زردت به کناری آمد
***
بغض تو اگر سر نکشد پس چه کند
فرزند به مادر نکشد پس چه کند
***
روضه ی زهرا نخوان اینجا که از اندوه و درد
مطمئن هستم که برق از فرق گنبد می پرد
***
گنبد تو بود آقا یا دل پرخون ما
اینکه از اندوه یک شب منفجر گردید و رفت
***
آقا اجازه هست که در روزگارتان
خورشید هم سرک بکشد بر مزارتان؟
***
هم خنجر آبدیده را فهمیدیم
هم قلب ز هم دریده را فهمیدیم
بی بی! تو سر بریده را فهمیدی
ما گنبد سر بریده را فهمیدیم
ایوب پرنداور

یادم آمد ناله های فاطمه
بی کسی دختر خیر الانام
تا که شد بیت العزای او خراب
سایه بر اولاد زهرا شد حرام
حسین رحمانی

من از اين منظره گنبدتان دانستم
همه گنبد دوار از آن حرم است
یاسر رحمانی

گنبدت قاب آسمان شده است
عکس با قاب نقره ای زیباست
حجت الاسلام و المسلمین رضا جعفری

آیه های دور گنبد حاکی از این است که
سوره ای هستی که پیوسته قرائت می شوی
محمد فردوسی

بی سبب نیست که ساقی همه عمرش را
در حریم تو نشیند می کوثر گیرد
آنقدر حال و هوای حرمت رویائيست
که عجب نیست اگر گنبد تو پر گیرد
ایمان کریمی

از غم گنبد تو، خون، دل شيعه ست آقا...
گنبد زخمی تو مثل بقيع است آقا...
***
آبی ست تُنگ آينه بندان مرقدت
حالا كه آسمان شده مينای گنبدت...
بشری صاحبی

شد گنبد تو خراب و عالم فهمید
هر کس حسن است بی حرم خواهد شد
***
هرکه زایر شد و آمد، سر خود را خم کرد
این هم از سجده ی گنبد که به پایت افتاد
***
سینه چاکی نه فقط خصلت زائرهات است
که دل گنبدت از سینه ی ما چاک تر است ...
محسن ناصحی

فيروزه و عقيق و طلا داشت گنبدت
راهی به آسمان خدا داشت گنبدت
***
دلتنگ آسمان ضريح است آسمان
ديدم به كاشی تو شبيه است آسمان ...
***
قلمم قامت گلدسته و دفتر گنبد
آسمان را هوس بوسه زدن بر گنبد ...
عطیه سادات حجتی

انفجار گنبدتت فهماند ما را ای غریب
گنبدت با آسمان فرقی ندارد بعد از این
حسین سنگری

آسمان از شوق، بوسه بر مزار اطهرت
سینه چاک از روزن گنبد نمایان میشود
***
آن گنبد شکافته، بهر فرشتگان
راه میان بری است به طوف مزار تو
ناظم پور

هرکسی پای ضریحت مستجاب الدعوه است
قدر یک گنبد نباشد مانعی تا آسمان ...
***
تا فضای روضه هایت سمت گودالی کشید
ناگهان زیر غمت از شش جهت گنبد شکافت
شکوفه رحیمی

تا به کی حسرت نشین از پشت گنبد بنگرد
آسمان ابری شد و آمد تماشایت کند
سید بندری

حکمتی هست در این گنبد ویران مولا
آسمان آمده پابوس ضریحت باشد
***
از تو تا طاق نهم فاصله ای کوتاه است
آسمان را به ضریحت زده پیوند خدا
محبوبه راه پیما

راهی به آسمان شده باز از ضریح تو
این گنبد شکسته در باغ جنت است
***
آوار شد به دوش زمین خشت خشت آن
این بغض شیعه بود که در سامرا شکست
کمیل شریفی کاشانی

در خاطر من خیال مشهد رد شد
آن حال و هوای دور مرقد رد شد
برده‌است به معراج ضریح نوه‌اش
بمبی که از آسمان گنبد رد شد
مجید لشکری

سامرا روضه گودال مگر خوانده کسی؟!
که حرم از سرش عمامه ی گنبد برداشت؟
عبدالله باقری

من از این روزنه گنبدتان فهمیدم
هر که شد زائرتان، زائر عرش الله است
***
عاشقی داد ندا زیر همین قبه سبز
چشم دل باز کنی عرش خدا معلوم است
***
آسمان مست تماشای مزارت بوده
رمز این گنبد و این روزنه را فهمیدم
***
به صفای حرمت مروه ی من گنبد توست
طوف قبر تو مرا حاجی سامرا كرد
اصغر چرمی

جامی که ریخت می به دل آسمان شهر
جادوی سامراست که از لعل او چکید
مهدی نعیمی

گنبدی رو به خدا باز شده یعنی که
حرم الله ترین مرقد دنیا این است
***
ای خبرساز ترین گنبد عالم برخیز
خبر غربت آقای مرا شرح بده
***
صدفت باز شده راز دلت را دیدم
که چه آشفته شده حالت این مروارید
امیرحسام یوسفی

وقتی که چشم آسمان از سوز غم می سوخت
گنبد گریبان چاک می کرد و حرم می سوخت
***
وقتی که خدا خواست به قبر تو بنازد
یک پنجره از گنبد تو رو به خودش ساخت
***
بی شک غم خرابی گنبد بهانه بود
تا که خدا مرا به غمت آشنا کند
***
نکند در حرمت از غم مادر گفتند
که دل گنبد تو ریخت شبیه دل تو
***
گیرم که "سُرّ مَن رَاي" باشد مزار تو
وقتی کبوتر نیست گنبد هم عزادار است
***
گنبد بهانه بود دلم را طلا کنی
بانی شدی که قلب مرا سامرا کنی
محمد موحدی مهرآبادی

عکس روی تو در این جام شراب افتادست...
یعنی امروز ملایک ز نگاهت مستند...
***
نفرین بر آن ستاره ی شومی که چشم زد
آن گنبد قشنگ تو را از حسودیش...
***
آسمان دید که در هیات ما نام تو بود
ابر آورد بگوید که منم گریه کنم...
حسين عباسی فر

آسمان فرصت پرواز بلند است ولى
قصه این است چه اندازه کبوتر باشى...
الهه عارف

آسمان خواست رخت را به تماشا ببرد
زین سبب آمده تا گنبد صحنت بشود
عظیمی
 

باز تکرار همان حادثه، اما اين بار
زهرخمپاره شد و بر جگر گنبد خورد
مجتبی خرسندی

گنبد و زخم و ترک، بمب و شهید و مرقدت
این فرازی سامرایی از کتاب کربلاست
مهدی نعیمی

گنبدی ساخته ام از جگر خون شده ام...
دل ما را به مزاری ز غمت، ویران ساز
اصغر اعرابی

گنبدت بار غمت را نتوانست كشید
از غم غربتتان پیرُهن خویش درید
مصطفی گودرزی

پیچیده شمیم حرمت در همه عالم
از شیشه عطری که شکستند درش را
مهدی نظری