يادگار ، مجتبايم
مجتباى ، كربلايم
قاسمم من يتيم كريمم
مبتلاى بلايى عظيمم
نوجوان لشكرم من - هم ركاب اكبرم من 2
لحظه لحظه ، با نبَردم
من جمل را ، زنده كردم
كربلا حلقه و من عقيقم
ازرق و نسل او زير تيغم
بى زرِه زدم به ميدان - نعره مى كشم حسن جان 2
بى حريفم ، چون در اين جنگ
دشمن پست ، مى زند سنگ
سويم از خيمه بشتاب عمو جان
مانده ام زير پاى سُتوران
قاسمت شكسته سينه ست - مثل بانوى مدينه ست 2
