بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

میدونن عاشقا / امشب، شب پر زدنه
از وفاداری گفتنه / ارباب شمس انجمنه
مرکز عاشقی / خیمه گاه کرب و بلاست
توخیمه ای غوغا به پاست / بزم شمع و پروانه هاست
وای، یه طرف اکبر، شبه پیغمبر          یه طرف ماه و امیر لشکر
مست و بی تابه سینه قاسم     حُر تو اون لشکر، دو دل و نادم
صحرا تو اضطراب              دریا به التهاب
محزون نواده های بوتراب
ای صبح مکن طلوع 3  مکن طلوع

همه لاهوتیان/ محو نور خیام عشق
منتظر قیام عشق/ فرداست حسن ختام عشق
نگهبان حرم/ زیر پاش می لرزه زمین
سرباز قرآن مبین/ جانم یل ام بنین
آه، مثه حیدر شیر، به یه دست شمشیر   به یه دست تسبیح، رو لباش تکبیر
حضرت دریا، تو چشاش اشکه                        غصهء سقا، جیرهء مشکه
این آخرین شبِ               آروم زینبه
از اضطراب و غم، لبالبه
ای صبح مکن طلوع 3   مکن طلوع

علی اصغر و/ با زحمت خوابونده رباب
هر وقت میبینه خواب آب/ بچه می پره از تو خواب
میگه زینب دیگه:/ خوابش برام عذاب شده
حال اصغر خراب شده/ تو گهواره بی تاب شده
وای، نمیخواد زمزم، هاجرِ عالم                    بس میشه حتی، قطره ای شبنم
چه جور بگذاره، دست به روی دست؟       صفا و مروه اش، خیمه تا خیمه است
نخلستون و علم          حتی شریعه هم
با بانوی حرم، گرفته دم
ای صبح مکن طلوع 3   مکن طلوع