بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

ای سپهدار والا مقامم
ای تو آب آور تشنه کامم
می کنی بین دریایی از خون
با لب تشنه ات احترامم
وای من بمیرم سقا – وای تو فتادی از پا
وای مادرت شد زهرا
وای یااباعبدلله(ع)


پیکرت بی یسار و یمین است
غرق خون ماه ام البنبن است
ای علمدار آب آور من
مشک آبت چرا بر زمین است
وای خیمه ها بی آب است- وای اصغرم بی خواب است
وای دخترم بی تاب است
وای یااباعبدلله(ع)


من فدای دو چشم تر تو
هر دو دستان آب آور تو
مشک آبت اگر بر زمین ریخت
ای برادر فدای سر تو
وای پشتم از غم تا شد – وای خیمه ها غوغا شد
وای پای دشمن وا شد