يه كوچه، همه زندگى منو زير و رو كرد
يه كوچه، كه مارو با نامرد شهر روبرو كرد
يه كوچه، با يادش بايد مرگو باز آرزو كرد
یه کوچه
يه نامرد - به ما توى اين كوچه بد كرد
يه نامرد - رسيد راهو روى ما سد كرد
يه نامرد - گل ياسمونو لگد كرد
يه مادر، كه رو صورتش يک نسيم جا ميذاره
يه مادر، كه پيش يه نابينا هم با وقاره
يه مادر، كه نامرد مى دونه كه تو راهى داره
یه مادر
يه نامرد - كه تو كوچه در انتظاره
يه نامرد - عجب دست سنگينى داره
يه نامرد - روى چادرش پا ميذاره
بلند شو! بيا تا بريم خونه، اى قدخميده
بلند شو! برا من بَده رنگت اينطور پريده
بلند شو! نفس مى زنى جون به لبهام رسيده
بلند شو!
بميرم - الهى كه دردت به جونم
بميرم - خودم خاكارو مى تكونم
بميرم - با دستام روتو مى پوشونم
بلند شو! مى لرزى و آه مى كشى غرق دردى
بلند شو! دارى روى خاک دنبال چى مى گردى؟
بلند شو! مى پرسى ازم چيزى پيدا نكردى؟
بلند شو!
مى دونم - كه گوشواره ى تو رو خاكاس
مى دونم - كه اين يادگارى باباس
مى دونم - وجودت پر از عشق مولاس
