حسين جان! كدوم دستى اين شبها چشماتو بسته
حسين جان! چقدر گرد و خاک روى موهات نشسته
حسين جان! بگو كى پيشونيتو با سنگ شكسته
حسين جان!
بميرم / عزيزم كه پيكر ندارى
بميرم / چرا جاى بهتر ندارى
بميرم / مگر كه تو مادر ندارى
حسين جان! سرت چند دفعه پرت شد و رو زمين خورد
حسين جان! بدون مادرت صد دفعه با غمت مُرد
حسين جان! مى دونم كه خولى تو رو تا كجا برد
حسين جان!
عزيزم / سرت رو رو نيزه نشوندن
عزيزم / تا كنج تنورم كشوندن
عزيزم / چرا موتو اينطور سوزوندن
حسين جان! مگه اين لباى كبودو نديدن
حسين جان! اينا كه همه ناله هامو شنيدن
حسين جان! چرا نامرتب رگاتو بريدن
حسين جان!
بميرم / تو گودال چه خاكى به پا شد
بميرم / تنت غرق در نيزه ها شد
بميرم / سر تو به زحمت جدا شد
