بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

من رسول انقلاب کربلایم
یکه سرو ایستاده در عزایم
بی قرار روضه های کوفه و شام بلایم
وای از نفس افتاده ام من  زینب آزاده ام من  ثارالله
وای با نگاه همچو دریا       ذکر من الا جمیلا  ثارالله
من دختر مولایم واویلا واویلا
نائبه الزهرایم واویلا واویلا

دختر تو هستیش را داده بر باد
آنقدر در بین راه از ناقه افتاد
عاقبت در کنج ویران طفل معصوم تو جان داد
وای روضه خوانی ها به پا کرد     شام غم را کربلا کرد ثارالله
وای بر لب خود ذکر هو کرد        آسمان را زیر و رو کرد ثارالله
از تو حسین شرمندَم واویلا واویلا
ز بعد او من زِندَم واویلا واویلا

روضه های ماتم تو برده تابم
من ز آه همسر تو در عزابم
بین این راه من به یاد خنده طفل ربابم
وای پیر کرده شام من را      با غم زخم زبان ها ثارالله
زیر بار سخت زنجیر        گشته ام جانا زمینگیر ثارالله
در کوچه ها لرزیدم واویلا واویلا
رأست به نی می دیدم واویلا واویلا