غوغایی به پا شد
دنیا با آل علی بدجور بی وفا شد
غوغایی به پا شد
سهمِ من همسفری با نامَحرما شد
من کجا و دوری از دلدارم
تو کجا و نیزه ها ای یارم
سنگا که میان به سمتت باید
سرت و از رو زمین بردارم
وای اباعبدالله ۲
(ماهِ روی نیزه ها - آی اباعبدالله ۲) ۲
ای سالار زینب
از رو نیزه ها ببین چشم زار زینب
ای سالار زینب
بی تو شد میون صحرا آواره زینب
مثل بارونْ، اشکِ من می‌باره
نیزه دار سر به سرم می‌ذاره
سرِ خونیِ تو روی نیزه
خواهرت دنبال تو آواره
وای اباعبدالله ۲
(ماهِ روی نیزه ها - آی اباعبدالله ۲) ۲
آه ای غیرت الله
تازیونه می‌زنن ما رو گاه و بیگاه
آه ای غیرت الله
بین نامحرم شده کارم غصه و آه
دستِ بسته پای خسته میرم
دیگه از زندگی بی تو سیرم
هر دفه سرِت می‌اُفته رو خاک
با رقیه دخترت می‌میرم
وای اباعبدالله ۲
(ماهِ روی نیزه ها - آی اباعبدالله ۲) ۲
عباس ای علمدار
خواهرت رو می‌بینی بین کوچه بازار
عباس ای علمدار
تک و تنها مونده زینب مابین انظار
هرچی نامَحرمه دُورم کرده
من کجا و محملِ بی پرده
ابنِ مرجانه کجا و زینب
بخدا اینه که واسم درده
وای اباعبدالله ۲
(ماهِ روی نیزه ها - آی اباعبدالله ۲) ۲
