بی تابه این دلِ آزردم
زودتر از این باید می‌مُردم
از درد و غم خلاصم کرده
این زهر کینه ای که خوردم
چل ساله چل ساله / که گریه های من داره دنباله
چل ساله چل ساله / تموم لحظه هام پر از جنجاله
چل ساله چل ساله / دلِ شکستم وسط گوداله
با غصه توو نَبَردم - عجین شدم با دردم
چه زجرایی کشیدم - چه روضه هایی خوندم
همیشه گریه کردم
«بابای مظلومم حسین جان» ۴
غرق به خون دل مجروحم
چون بی نهایته اندوهم
باقی نمونده از من چیزی
توو کربلا شهید شد روحم
چل ساله چل ساله / که روی صورتم نشسته ژاله
چل ساله چل ساله / کارم شده شیون و آه و ناله
چل ساله چل ساله / دلِ شکستم وسط گوداله
چل ساله بی قرارم - مجلس روضه دارم
توو اوج غصه و غم - همش میون ذهنم
زخماشو می‌شمارم
«بابای مظلومم حسین جان» ۴
روز و شبم شد از غم تیره
رو دست و پام جای زنجیره
بغضِ اسارتو شهر شام
راهِ گلومو هی می‌گیره
چل ساله چل ساله / که حال و روزم پُرِ استیصاله
چل ساله چل ساله / مُردن برا من بهترین اقباله
چل ساله چل ساله / دلِ شکستم وسط گوداله
حال دلم خرابه - نفس برام عذابه
بدجور دلم می‌سوزه - هنوزم که هنوزه
عزادارِ ربابه
«بابای مظلومم حسین جان» ۴
