مناجات - - -زمزمه بخشش از بزرگونه(با لهجه مازندرانی)ایمان کریمی

روی سیو بیاردمه / چِش مَشتِ اوُ بیاردمه
این دسِّ خالی ره خِدا / آخر شوُ بیاردمه
دل دره پاره وونه بنده رِه هارش
گِناه هاکردمه ولی ته اینّه نِش
مِره کَشِه گیرنیا دومبه آخِرش
دل ناگِرونیای مِن تِموُم وونه
آخ - بخشش از بزرگونه ۲

 

حُرِّ جا که بدتِر نیمه / دِرسته که کوتِر نیمه
ته دوندی هرچی هسِّمه / دِشمِن پیغمبر نیمه
قَسِم به اون که حُرّه آبرو هِدا
اون ماری که بی‌شیری گَهره توُ بدا
قَسِم به اون دسِّ علِمگیرِ جِدا
مه دَسِّ بیری مه بدی تموُم وونه
آخ - بخشش از بزرگونه ۲

 

کجه بورم آخِره کار / اِسا که هسّمه تِهنار
این دلِ درمونده فِقَط / کربلا بوره وونه خار
کربلا باتِمه مه دل پاره بَیه
غروب آخر زَینِب آواره بَیه
بَوری رگا وِنه دلِ چاره بَیه
سَر که نِداشته پاره رگِّ خِش هِدا
آخ - هِنیشته نِواجِش هِدا ۲

نظرات شما
[کد امنیتی جدید]