مؤذن خيمه هاى حسين
براى پيرى عصاى حسين
اين اولين بارته كه بابا
بلند نمى شى به پاى حسين
پيش چشم بابا على جانم / نكش پا رو خاكا على جانم
به هر جا كه میرَم تو افتادى / شدى ارباً اربا على جانم
(على اكبر3) 2
قرار نبود نقش صحرا بشى
بيُفتى زير پاها تا بشى
تمام دشتو گرفته تنت
بعيده توو يک عبا جا بشى
حسودى به اين قامتت كردن / با سرنيزه شون اذْيتت كردن
تو كه ميوه قلب من بودى / ميون همه قسمتت كردن
(على اكبر3) 2
سرت شكسته مثِ حيدره
شكاف پهلوت مثِ مادره
ولى از اينا همينكه به من
جواب نمیدى بابا بدتره
على مى شنوى سر صداهارو / دارن مسخره مى كنن مارو
ببين زينبو بين نامحرم / مى خواد پاک كنه اشک بابارو
(على اكبر3) 2