شد کاروان لاله ها کرببلایی
می آید از این سرزمین بوی جدایی
در دشت غمها با قلب پرتب
خیمه به پا کرد سالار زینب
مظلوم حسین جان 4
گرچه تمام سینه ها غرق عذاب است
خون خدا دلواپس حال رباب است
شش ماهه ی او سیراب آب است
بر دوش عباس آرام خواب است
مظلوم حسین جان 4
زینب رسیده کربلا با قلب بی تاب
پا می گذارد بر زمین در بین اصحاب
وای از غروبی که بی حبیب است
در پیش چشمش شیب الخضیب است
مظلوم حسین جان 4
