بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

ديگه بسه غم هام    ميون اين همه آلام
جونمو رسونده بر لبهام    الشّام ٬ الشّام ٬ الشّام
بعد يه عمری آه و ناله      لحظه ي رفتنم رسيده
زهر بلا كمي زخون   جگر پر غمم رو ديده
براي قتيل العبرات       گريه كردم قد فرات
مونده  جا تو كربلا
دلم ميون بوريا


ديگه بسه غمهام   دادن با هلهله اعدا
صدقه به ما نون و خرما      الشّام ٬ الشّام ٬ الشّام
كاشكي نميديدم كه آتيش   چي به روز گُلا مياره
ميسوزه معجر سري، بر   محملي كه حجاب نداره
نگاه همه حراميا    خيره بود كاش به نيزه ها
مونده  جا تو كربلا
دلم ميون بوريا


ديگه بسه غمهام    كاشكي نميديدن چشمام
يهودي بود و سر بابام       الشّام ٬ الشّام ٬ الشّام
به خدا ماه آسمونا   از سر نيزه هم جدا شد
خون خداي حق تعالي   جاري رو خاك كوچه ها شد
با بغض علي بروي بام    اومدن بهر انتقام
مونده  جا تو كربلا
دلم ميون بوريا