رقیه سادات شهادت زمزمه چرا لبات كبودهاحسان جاودان

پريشونم         پريشونم       دلم هواتو كرده
بيا يك شب      ببين بابا      چقد خرابه سرده  
بيا رقيه پيره             ديگه ز دنيا سيره
به جون تو بابا جون   اگه نياي مي ميره
 

ببين بابا     با دستاي    كوچيك و نا توونم
زدم شونه         به موهاي    تو، يار مهربونم!
يه گوشه ي خرابه      دلم در التهابه
بي تو نفس كشيدن    برام فقط عذابه
 

چرا موهات      پر از خونه   چرا  لبات كبوده
بابا جونم       بگو با من      كه قاتلت كي بوده
بابا چشاتو واكن             بازم منو نيگا كن
يه بار ديگه من رو        رقيه جون صدا كن

نظرات شما
[کد امنیتی جدید]