شبای جمعه دلم / میگیره بی‌بهونه / گم کرده داره انگار
خدا میدونه ارباب/ خسته‌م از این زمونه / هوات و کردم ای یار
شب جمعه // غم می شینه رو سینم
برای تسکین میرم // عکس حرم میبینم
با هر نگاه // چشام بازم تر میشه
عکسا رو که می بینم // دلتنگی بیشتر می شه
باز شب جمعه شده / زائر قتلگاهه / مادری با قدّ خم
می‌زنه روی سینه / با ناله‌ی بُنَیَّ / عالم میریزه به هم
توو این گودال // چشام سیاهی میره
غریب گیرت آوردن // مادر برات بمیره
ای لب تشنه // نمیره از یاد من
سرت رو دامنم بود // که سرت و بُریدن
