قرعه ی ماتم بر آمد چون که در فال بقیع
غربت آمد مُهر زد بر روی اقبال بقیع
بی حرم شد عاقبت، آمد به استقبال او
سیل تخریب قبور قدسیِ آل بقیع
در گذشته بود مثل جنت الاعلی ولی
حال، خاکی چون بیابان گشته تمثال بقیع
درد دارد که از آن صحن و سرای با شکوه
چار قبر بی نشان مانده از اموال بقیع
شامِ تار و ظهرِ سوزان، هر دو با هم میشود
جلوه ی یک آیه از آیات اِکمال بقیع
چون امیری که شده در مِلکِ مُلکِ خود اسیر
خانه ی افلاکی اش، گشته سیه چال بقیع
هر طرف را بنگری پیچیده فریاد سکوت
آمده بغض گلو یک عمر دنبال بقیع
سهم زائر در حریمش اشک و آه و حسرت است
روضه ی آرام و پنهانی شده مال بقیع
هشت شوّال است و گویم با خدا، کُن یک نظر
یا مُحَوِّلْ حَولِ وَ الْاَحوالْ، بر حال بقیع
