حیرت کنید محشر عالیجناب را
بیرون کنید از دل شب التهاب را
لیلاترینِ خلقِ ازل تا ابد رسید
مژده دهید فاطمه و بوتراب را
احمد نشان گرفته دوباره ز جبرئیل
دوش آمده خبر دهد این انتصاب را
شش ماهه آمده ست به یاری عالمین
فطرس چشیده فلسفه ی این شتاب را
اول خودش، سپس قمرش، بعد هم پسر
حق جلوه داده صورتِ اوقات ناب را
مثل حسن، تمام غزل مات مانده است -
- بویَد در این مشاعره گل یا گلاب را؟
دلدادگان او ز هزاران قبیله اند
پایان دهید فصل بنای عتاب را
آورده روزگار ز دامان خون حق
فتح الفتوح و معجزه ی #انقلاب را
این انقلاب زنده به هیهات زینب است
از چشم دشمنان علی برده خواب را
اصلا امید، مشک لبالب در علقمه ست
باید که دید بین عطش، رقص آب را
