با احترام آمد و بی‌احترام رفت
با صد سلام آمد و با والسلام رفت
آتش دوباره پا روی کاشانه‌اش گذاشت
با روضه‌ی شکستنِ در، از خیام رفت
بعد از عطش فرات به پابوسی‌اش رسید
در اشکِ شرم، غرق شد و تشنه‌کام رفت
خلوت‌نشینِ پرده‌ی ناموسِ کبریا
همراه شمر و حرمله در ازدحام رفت
دَه روز پیش کعبه‌ی در انحصار بود
با آن مقام آمد و با این مقام رفت
مبعوث شد به گریه برای برادرش
پیغمبری که با سرِ سرخِ امام رفت
پایش رمق نداشت، نمازش نشسته بود
در حالت رکوع، به قصدِ قیام رفت
داغ حسین، روضه‌ی یک خانواده بود
این داغدار، با تبِ چند انتقام رفت
زینب عقیلة‌العرب آمد به کربلا
آیینه‌دار فاطمه، حیدر به شام رفت
خون‌گریه‌های ناحیه از این مصیبت است
سرچشمه‌ی حلال، به بزم حرام رفت
