گفتیم اول از علی و آخر از علی
پُر شد ورق ورق ورقِ دفتر از علی
با خلقتش چکامه‌ی خلقت تمام شد
دیگر نیافرید خدا بهتر از علی
یک قطره‌اش به عمرِ زمین و زمان رسید
سیراب می‌شود عطشِ محشر از علی
از عرشِ ابرهای لبش وحی می‌چکید
در بارشِ تلاوتِ پیغمبر از علی
نهج‌البلاغه نقطه‌ی عطف خطابه شد
قیمت گرفت آبروی منبر از علی
از خاک رفت بر درِ افلاکیان نشست
تا بال و پر گرفت، درِ خیبر از علی
پا روی حقّ مورچگان هم نمی‌گذاشت
شمشیر می‌گرفت چنانچه سر از علی
در روزگارِ برده‌فروشان نمی‌خرید
جز آبروی نوکری‌اش قنبر از علی
حیّ علیَ الصلوة، زمان گدایی است
حیّ علیٰ گرفتنِ انگشتر از علی
از یا حسینِ حل شده در اشک‌های آب
سیراب می‌شویم، چنان کوثر از علی
