بیا امام زمانم! امام فاطمیه!
که نامتان گره خورده به نام فاطمیه
به اشکهای سرازیر چشمهای شما
شروع می شود آقا سلامِ فاطمیه
بده اجازه که مشکی بپوشم از غمتان
به احترام تو و احترام فاطمیه
بخوان میان قنوتت مرا، که این سنت
مرام فاطمه هست و مرام فاطمیه
خروش گریهٔ ما انتها نخواهد داشت
که تا ظهور تو دارد ادامه، فاطمیه
بیا به شعله بکش آن دو بی مروت را
به انتقام علی؛ انتقام فاطمیه
مرا ببر حرم با شکوه مادرتان
برای دیدن حُسن ختام فاطمیه
برای روضه ی آتش گرفتن خانه
بیا که با تو شود التیام، فاطمیه
نوشته اند چهل مرد می‌زدند او را
همین بس است برای تمام فاطمیه
