ای «سُرّ مَن رَأیٰ»ی نگاه فقیرها
ای رویش امید به جان کویرها
ای خالق قصیده‌ی مدح ذواتِ نور
ای جامعه‌سُرای تبارِ کبیرها
یا هادی‌الاُمَم! اگر انوارتان نبود
گمراه می‌شدند تمام مسیرها
منت کشیده عرش، برای جلوس‌تان
اما نشسته‌ای به حصارِ حصیرها
نور عبادتت قرق حصر را شکست
ای ذکر مستجاب نجات اسیرها
اثبات شد امامِ تمامِ خلایقی
تا سر گذاشتند، به پای تو شیرها
ای در رباعی علوی؛ چارمین علی!
میلاد توست، مطلع عید غدیرها
شش‌گوشه‌‌ات گره زده ما را به دست تو
بگذار پا به دیده‌ی ما گوشه‌گیرها !
