هر کسی لطف تو را دیده ست، سائل می شود
بی ولای تو نماز و روزه باطل می شود
کعبه ی سیاری و هر جای عالم می روی
قبله و قبله‌نما سوی تو مایل می شود
شک ندارم بند می آید زبان جبرئیل
تا که با ایوان طلای تو مقابل می شود
باطن کعبه تویی؛ هر کس به پابوست رسید
یک نمازش با هزاران حج معادل می شود
در مقام تو نه، در شرح مقام قنبرت
تا قیامت آیه پشت آیه نازل می شود
روز محشر پشت جنت فاطمه می ایستد
"یاعلی" می گوید و آنگاه داخل می شود
