به حکم این که فقط کربلاست منزل ما
معطر است به ذکر حسین محفل ما
به زرق و برق جهان دل نبسته ایم دمی
خوشیم، تا که همین نوکری ست حاصل ما
برای سینه زنان تا ابد همین کافی ست
همین که ذره ای از تربت است در گِل ما
صدای پای محرم به گوش می آید
دوباره عکس ضریح است در مقابل ما
گناه با دل ما هر چه کرده بود گذشت ...
از این به بعد حسین است صاحب دل ما
