دلی که خانه ی غیر تو شد حرم نشود
اگر دخیل علم نیست محترم نشود
چه سود در نفس آن کسی که یک لحظه
به عهد عابس و جون تو هم قسم نشود
به زیر قبه تو را از خدا طلب بکنم
خدا کند ز سرم سایه ی تو کم نشود
به شاه تیغ علامت قسم که تا دم مرگ
سرم به غیر در خانه ی تو خم نشود
بهشت مرثیه ات را به هیچ کس ندهد
نصیب گریه کنت گر بهشت هم نشود
به سمت حائر تو سینه خیز می آیم
ز پا اگر که بیفتم، قدم قدم نشود
فدای موی سپیدی که نذر روضه توست
حرام، پول سیاهی که خرج غم نشود
"تو را به خاطر دِرهم چه دَرهمت کردند"
به تیر و نیزه تو را نامنظمت کردند
