حسین الشهید آغاز محرم شور ، واحد فداک نفسی ابا عبداللهحسین روشنازاده

اومده ماه عزا / مشکی پوشیدم
الحمدلله که به / روضه رسیدم
زندگیمو واسهٔ / اربابم میدم
بابی انتَ - و امّی مولا
فداک نفسی - ابا عبدالله
خدا رو شاکرم راهم دادی بازم توی روضه
به اعمالم امیدی نیست؛ حساب کردم روی روضه
دلم وقتی میگیره رو میارم من سوی روضه // سوی روضه

 

هرکی هرجوری صدات / میزنه جانان
صلی الله علیکَ / ذبیحَ العطشان
میخونم به آذری / جان سنه قربان
تویی الگوی - حیاتم آقا
تویی کشتی - نجاتم آقا
نمیذاری که سرافکنده باشه اونکه شد نادم
برای عاقبت به خیری امضای توئه لازم
بخر ما رو مث سردارِ دلهای ما حاج قاسم // حاج قاسم

 

اشکای ما رو از عرش / داره میبینه
پای درد و دلامون / زهرا میشینه
نگرانی ما ام/سال اربعینه
میشه باز آقا - اربعین باشم
میون زوا-رِ حرم جاشم
بیام با خانوادم پا برهنه پایه به پایه
هوای گرم ظهر و استراحت زیر یک سایه
بگن خدّام «هلابیکم یا زوار» بینِ مشایه // مشایه

مرتبط
    نظرات شما
    [کد امنیتی جدید]