بهشتِ نقشه‌ی جغرافیاست، مشهدِ تو
درِ ورودی عرشِ خداست، مشهدِ تو
به ربَّنای قنوتی که خالی از حَسَنه‌ست
تمامِ حاجتم از آتِناست، مشهدِ تو
که گفته گنبد و گلدسته‌ات طلاست فقط ؟!
که ذرّه ذرّه‌ی خاکش طلاست، مشهدِ تو
هوای دورِ حرم آسمانِ حضرتی است
برای ماست، کبوترسراست، مشهدِ تو
به خانه خانه‌ی شهرت دخیل می‌بندم
فقط ضریح نه، دارالشّفاست، مشهدِ تو
تمامِ کشورِ من صحن‌هایی از حرم‌اند
میان این همه، «باب‌الرضاست» مشهدِ تو
ثوابِ حجّ فقیران برای حاجی‌ها
برای من حرمِ کربلاست، مشهدِ تو
