در بند جنونِ عشقِ یک لیلاییم
ما شیفتگان عترت طاهاییم
با حُبّ ائمّه، قد نمودیم بلند
پرورده‌ی جزر و مدّ آن دریاییم
بر فاطمه، سرسپردگانیم به عشق
در حُزنِ غم کوثرِ بی‌همتاییم
داریم حیات تا محرّم باقیست
از لشکریانِ سوگ عاشوراییم
همچون قطرات، در دل اقیانوس
بی‌خودشدگانِ زینبِ کُبراییم
از هر دو جهان، وجه خدا ما را بس
مشغولِ ستایشگریِ مولاییم
گرچه به خودیّ خویش، هیچِ هیچیم
با نُصرت اهل‌بیت ما والاییم
هرگز نشویم تنگ‌دست و مسکین
با حُبّ ائمه، بی‌گمان داراییم
گاهی به گناه، پایمان می‌لغزد
پیوسته ولی به توبه در نجواییم
ما را به جز این چهارده ذاتِ هُمام
محبوب مباد و نیست، چون داناییم
اَیتام امام عصر هستیم همه
ما منتظرانِ دولت فرداییم
هرکس به کسی باخته دل را ماهم
دلباختگانِ یوسف زهرائیم
