فرار می کنم از نَفْس خود به سوی حسین
مگر قرار بگیرد دلم به بوی حسین
کنار علقمه ما را به خاک بسپارید
که تا همیشه بمانیم خاک کوی حسین
کجا حسین به آب فرات رو انداخت؟!
فرات هست خودش تشنه ی سبوی حسین
شنیده ام که ملائک به وقت حاجت خویش
قسم دهند خدا را به آبروی حسین
نیاز نیست به روضه؛ فقط تصور کن
"عمو" چگونه زمین خورد روبه روی حسین
به تیرهای سه شعبه بگو به جز زینب
کسی دگر نزند بوسه بر گلوی حسین
