قسم به صبح تجلی به ناز آینه ها
که هست جلوه ی نورت نیاز آینه ها
سلوک آینه یعنی تو را نشان دادن
شکسته بعد تو دیگر نماز آینه ها
تو رفته ای و تجلی آینه تار است
رواق نیلی روی تو، راز آینه ها
ز داغ کوچه و کوچ تو نوحه خوان عالم
شکستن است دم دلنواز آینه ها
قباله با جگر پاره پاره گریان است
که سنگ رفته چرا پیشواز آینه ها
و اینکه آینه بندان نمی شود حرمت
شده است مرثیه ی جانگداز آینه ها
