لبخند نور جان بدمد در تن بهشت
نور تو جلوه ای کند از روزن بهشت
قیمت گرفت روضه رضوانه، چون نشست
گرد و غباره راه تو بر دامن بهشت
حنانه ی رسول خدا! آه میکشی!؟
شعله کشیده آه تو در خرمن بهشت
با مد آه تو همه معراج میروند
تا هیات خدا برود شیون بهشت
در این نفس کشیدن زخمی چه سری است
گل کرده لاله در دل پیراهن بهشت
دوزخ شراره زد به در خانه ی علی
دوزخ اراده کرده شود دشمن بهشت
حوریه علی! به رخت رنگ نیلی است
این رنگ و روست علت جان دادن بهشت
شعر کبود و روی کبود و تن کبود
یعنی پر از بنفشه شده گلشن بهشت
