خيلى سخته كه دارم ميرم از كنارت حسين
خيلى سخته ميرم از كنار مزارت حسين
خيلى سخته كه مى مونه دل غصه دارت حسين
سالار بى سر من / لب تشنه دلبر من
توو صحرا باز پيچيده / ناله ى مادر من
هر لحظه ميرم از حال / با خاطرات گودال
دارم هنوز مى بينم / پيكرت ميشه پامال
حسين غريب مادر ۴
خودم ديدم با اين چشماى تار و خسته حسين
خودم ديدم يكى روى سينه ات نشسته حسين
خودم ديدم كه سينه ات رو مركب شكسته حسين
بميره خواهر تو / براى پيكر تو
بين سنان و خولى / دست به دست شد سر تو
خيمه ى همسرت سوخت / سينه ى خواهرت سوخت
دوباره بين خيمه / چادر مادرت سوخت
حسين غريب مادر ۴
غارت بردن همه هستى خواهرت رو حسين
غارت بردن النگوهاى دخترت رو حسين
غارت بردن با انگشتت انگشترت رو حسين
هستى من رو بردن / خود و جوشن رو بردن
پيراهنت كفن بود / حتى كفن رو بردن
بسته ديگه صبورى / مى ميرم من ز دورى
شنيدم كه عزيزم / امشب كنج تنورى
حسين غريب مادر ۴
