لهوف را بگشایند و استخاره کنند
که چشم های غزل را پر از ستاره کنند
عجب نباشد اگر که به یمن روضه ی تو
امور عالم لاهوت را اداره کنند
هزار حوریه جان میدهند هر ساله
که زخم های تو را یک به یک شماره کنند
برای تو کفن از جنس اشک می دوزند
برای تو کفن از ابرها قواره کنند
چه خاک بر سر خود میکند، تنوری که
به یاد او دل عالم پر از شراره کنند
برای ترجمه ی زخمهای محترمت
به کوچه و فدک و میخ در اشاره کنند
به وقت زخم گلوی تو، ساعت سه عصر
اذان مرثیه را نغمه ی مناره کنند
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد
