دوباره سرده كوفه، راوی درده كوفه
درد دلاشو با چاه، می خونه مرد كوفه
غم و غصه ها با/ دلش شده گلاویز
بارونیه چشماش/ شبیه ابر پاییز
می خونه با آه و/ باناله ای غم انگیز
((خداحافظ ای كوفه ای شهر غم
كه در كام من كرده ای زهر غم))
واویلا، امون از غربت علی ۳
نگاش به آسموناس، چشاش شبیه دریاس
بغضی توی گلوشه، انگاری یاد زهراس
یاد غم زهرا/ چشاش یه كاسه خونه
ورد روی لبهاش/ الیه راجعونه
برا بار آخر / به زیر لب می خونه
((خدایا ز كارم گره واشده
خدایا دلم تنگ زهرا شده))
واویلا، امون از غربت علی ۳
غم اومده سراغش، بازم خرابه حالش
میشه براش تداعی، یكی از خاطراتش
انگاری كه غمهاش/ كثیر و بی شماره
دوباره به یاد/ غم در و دیواره
روضه می خونه با/ دلی كه بی قراره
((خداحافظ ای صبر لب دوخته
خداحافظ ای خانه ی سوخته))
واویلا، امون از غربت علی ۳
