به آسمون نگات گره خورده چه دردیه که صبرتو برده
پریشونه حال چشای تو، که اشکامو درآورده
بگو به دخترت آخه بابا تو خسته ای، بریدی از دنیا
انا الیه راجعون میگی، (کجا میخوای بری بی ما-۲-)
زمونه با دلت نمی سازه
توی دل تو شوق پروازه
غمام دوباره میشه تازه
شبیه بارونی و می باری
نمک رو زخم کهنه میذاری
تا اسم مادرو میاری
علی علی علی علی حیدر ...
تنهاترین غریب شبگردی با چاه کوفه درد دل کردی
روشونه هات یه کوه غم بردی، یل دنیا! پره دردی
چشات داره خدا رو می بینه توی صدات یه بغض سنگینه
فرشته داره از زیر چشمات، (گل اشکاتو می چینه-۲)
دلشوره دارم و پریشونم
خودت ببین که زار و گریونم
نرو به مسجد بابا جونم
اذون آخرت غم انگیزه
هوای کوفه سرد و پاییزه
برگ و برم داره می ریزه
علی علی علی علی حیدر ...
تو رفتی و من خون دل خوردم صداتو من شنیدم و مردم
من کوه صبرم اما پای این، غم عظما، کم آوردم
تو اومدی و غرقه ی خونی فزت و رب الکعبه می خونی
سرت شکسته تا به ابروهات، (چه بی حال و پریشونی-۲-)
برای غربت تو میمیرم
خون لخته از روی تو میگیرم
نفس بکش بابای پیرم
از اونچه که می ترسیدم بابا
سرم اومد تو افتادی از پا
پهلوونم بلند شو از جا
علی علی علی علی حیدر ...