رو که سیلی می خورد آثار می ماند به جا
جای پنجه روی گل بسیار می ماند به جا
دست سنگینی اگر چرخید روی صورتی
زیر پاها یک خط دوّار می ماند به جا
لابلای ناسزا گم شد صدای ضربه اش
پشت پیچ کوچه این اسرار می ماند به جا
چون که پیغمبر (ص) به مکر کفر از دنیا رود
اهل بیت وحی را آزار می ماند به جا
می رود از خانه بیرون فاتح خیبر، ولی
فاطمه (س) بین در و دیوار می ماند به جا
یاد زخم سینه آتش می زند این خانه را
در که می سوزد! ولی مسمار می ماند به جا
بعد زهرا (س) زانوی غم را بغل کرده علی (ع)
از یل خیبر همین مقدار می ماند به جا
