ببر از سینه جهان غم را
شاد کن با ظهور، عالم را
خوب و بد میهمان بزم توایم
بخر این جنس های درهم را
دوست داریم با تو گریه کنیم
چون محرم پس از محرم را
مثل چشمان خویش جوشان کن
جوی این اشک های نم نم را
در حدیث است می کند خاموش
اشک ما آتش جهنم را
طالب خون کربلا برگرد
و برافراز بیرق غم را
روی کعبه به احتزاز درآر
با دم یاحسین، پرچم را
نذرتان کرده بودم این یک ماه
در توان خود آنچه دارم را
دارم امید تا قبول کنی
به زیادی لطفت این کم را
درد من کربلاست؛ میدانی
اربعین لطف کن دوایم را
