بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

من آفریده شدم تا که نوکرت باشم
همیشه دست به سینه برابرت باشم

من آفریده شدم از غبار گنبد تو
که جلد بام تو باشم کبوترت باشم

میان میکده ات مست، آفریده شدم
که آخرش بشوم مِی، به ساغرت باشم

من از کنیزِ شما یک غلام زاده شدم
که خانه زاد شوم، مثل قنبرت باشم

و کاش نام مرا از قلم نیندازی
که مثل پاورقی زیر دفترت باشم

من آفریده شدم تا فدای تو بشوم
و یا فداییِ گمنامِ همسرت باشم

به ذوالفقار تو سوگند، آفریده شدم
که ذوالفقار تو و نذر دخترت باشم