بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

شده بازم ذكر تموم مردم / دوا كن دردم يا امام هشتم
بازم می شينم تو صحنت آقا تا / برامون با دستات بريزى گندم
دلرباى مايى، امير باوفايى
مهربون ترينى، چون تو امام رضايى
با تو عشقه، كيشم، فارغ ز حال خويشم
تا تو رو دارم من، تسليم غم نميشم
يا رضا رضا جان مولا رضا رضا جان 2

اونى كه يار هر دست ضعيفه / نوشته رو پرچم هو اللطيفه
آقايى كه يک گوشه ى نگاهش / تموم درداى ما رو حريفه
 مثل آفتابه، عشقش خود ثوابه
دلبرى نجيب از، نسل ابوترابه
 جلوه هاى لطفِ، خدا رو خوب مى بينه
زائرى كه يک دم، باب الجواد بشينه
يا رضا رضا جان مولا رضا رضا جان 2

عجب صحنى داره ميگن هميشه / كه تا صبح از زائر خالى نميشه
نشستن روى مسند سليمان / يه گوشه از روياى خادميشه
مهربون ترينه، آقاى رو زمينه
مصداق حديث، حصن حصين همينه
اى عطاى ممتد، عشق و لطف بى حد
اى امام حسينِ، كرببلاى مشهد
يا رضا رضا جان مولا رضا رضا جان 2