بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

سفره ی اشکِ دو ماهه ی عزا    جمع میشه روز شهادت رضا
نوکریمون قبوله ایشالا که               با محبت و عنایت رضا
اگه یکی از ما نبود
بقیه یادش بکنن سال دیگه تو روضه ها
اگه یکی از ما نبود
بقیه یادش بکنن تو اربعینِ کربلا
اگه یکی از ما نبود
بقیه جاش بگن حسین حسین حسین نیابتاً
اگه یکی از ما نبود
بقیه یادش بکنن تو روضه ی امام حسن
مادر! زهرا! / تو شاهدی که کم نذاشته این نوکرتون
مادر! زهرا! / همه ى هستيمو من ميارم محضرتون
مادر! زهرا! / همه ی زندگیمو دارم از منبرتون

〰〰〰〰〰〰 @Bipelak_ir

من همیشه مشتری اشکتم       بذا تا دنیا ملامتم کنه
هميشه ميام در خونت آقا  تا كه عشق تو هدايتم كنه
چرا خداحافظ بگم
وقتی که من شبای جمعه روضه خونه غمتم
چرا خداحافظ بگم
وقتی که تو شبای سال دخیل این پرچمتم
چرا خداحافظ بگم
من که همیشه آب میبینم و به تو سلام میدم
چرا خداحافظ بگم
من که تا یک عذاب میبینم و به تو سلام میدم
نوکر باید / همیشه نوکری کنه تو شادی و عزا
نوکر باید / باشه پای رکاب حضرت خون خدا
نوکر باید / یه روزی جون بده آخر تو راه کربلا

دو ماهه پیرهن سیاه تنم بوده   چه جوری در بیارم، دل بکنم
نیتی کردم که تا آخر عمر                عزادار اون شه بی کفنم
مگه میشه یادم بره
آقای ما رو تشنه توی کربلا سر بریدن
مگه میشه یادم بره
چه طوری از ساقی خیمه ها بال و پر بریدن
مگه میشه یادم بره
سر آقای ما رو کربلا به نیزه ها زدن
مگه میشه یادم بره
که چطوری به روی بچه های مصطفی زدن
غارت کردن / تموم خیمه هایی که بودش پر التهاب
غارت کردن / گهواره رو به پیش چشمای خون رباب
غارت کردن / خیمه های همه بچه های ابوتراب