خرابس اما ، بهشت برينه ۲
يه سنگ شكسته ، كنار مزار ، غريب مدينه
يه تربت خاكی / يه قبر ويرونه
بالا سرش هر شب / فاطمه گريونه
روزی مثل كربلا _ ميشه جنة البقيع
جنة غبطه ميخوره _ پيش جنة البقيع
يا عزيز الزهرا
تو روضت پيداس ، يه غربت حاكی
غرور شكسته ، يه مادر زخمی ، يه چادر خاكی
تصورش سخته / برای يک بچه
مادرش افتاده / ميون يک كوچه
مادر غرق در محن _ گريه ميكنه حسن
فرياد ميزنه ميگه _ بسه مادر و نزن
يا عزيز الزهرا
چشاتو بستی ، به هر چه كه ديدی
چه زخم زبونا ، كه از كس و ناكس ، يه عمره شنيدی
به روى لبهاشون / هميشه توهين بود
ولی به جاش آقا / سر تو پايين بود
با اين بار غصه ها _ گفتی تا شهادتين
اين بود حرف آخرت _ تنها فبكنی الحسين
يا قتيل العريان يا ذبيح العطشان ۲
