باز در بین راه کرب و بلا
نغمه ی ارجعی به گوش رسید
خون مولا ز خاک جوشید و
به دل عاشقان خروش رسید
هرکه سرخ است بال پروازش
قاب قوسین آسمانش شد
شاهد مدعای عاشقی اش
دادن خون و بذل جانش شد
هرکه شد کشته ی مسیر حسین
روی لب داشت عاقبت لبخند
میزبانش ملائک اند و به شوق
نور در پیش پاش می پاشند
ای که در راه عشق جان دادی
گرچه در خاک و خون تنت گم شد
چشم تو روشن! این خطاب به توست
که "سلام بما صبرتم" شد
چشم وا کن! ببین، برای تو
سبز شد تا ابد تمام فصول
خود او آمده به دیدارت
کربلایی! زیارت تو قبول
