باز داره «اشک چشام» ۲ می ریزه رو گونم
چادرم «کو عمه جون» ۲ رسیده مهمونم
اومده یار دلپسندم
بین گریه دارم می خندم
اومده ماه این خرابه
عمه از جا بکن بلندم
کجا بودی بابا تا که ببینی بی پناهم
کجا بودی بابا تا که بشی تو تکیه گاهم
کجا بودی بابا تا که بشی أنیس آهم
غریب عالمین بابا حسین عزیز جونم
بیش از این (نشکن بابا) ۲ دل شکستم رو
کاش می شد (یکبار دیگه) ۲ بگیری دستم رو
ای بابای قشنگ و نازم
ای وجودِت همه نیازم
کاش می شد تا یه بار دیگه
واکنی این چشاتو بازم
کجا بودی بابا عمه برات دل نگرون بود
کجا بودی بابا رأس تو دست این و اون بود
کجا بودی بابا که دختر تو نیمه جون بود
غریب عالمین بابا حسین عزیز جونم
من همون (آیینه ام) ۲ اگر تَرَک خوردم
واسه ی (اینه بابا) ۲ خیلی کتک خوردم
هرکجا اسمی از تو بُردم
سیلی و تازیانه خوردم
خیلی مدیون عمه هستم
عمه جونم نبود می مُردم
کجا بودی بابا وقتی که گم شدم تو صحرا
کجا بودی بابا وقتی بودم تنهای تنها
کجا بودی بابا وقتی که زجر منو زد اونجا
غریب عالمین بابا حسین عزیز جونم
جان تو (کشته منو) 2 لبای خاموشت
کاش می شد (مثل قدیم) 2 بیام تو آغوشت
بی تو دنیا صفا نداره
درد دوری دوا نداره
باید از غم بمیره آخر
دختری که بابا نداره
حالا که اومدی دردای قلبمو دوا کن
حالا که اومدی حال دلم رُو روبرا کن
حالا که اومدی بازم به دخترت نیگا کن
غریب عالمین بابا حسین عزیز جونم
