بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

گریه کم کن عزیزم             آخه آبی نمونده
خشکی این لب تو    قلب مادر و سوزونده 2
دیگه دست و پا نزن، میمیرم برای تو
توو بغل گرفتمت، سرده دست و پای تو
دیگه طاقت ندارم / کاش آسمون بباره
طفل شیرخواره من / رو دستم بیقراره
لایی لایی علی جان 4

مادرت غصه داره      خیمه ها قحط آبه
ترکای لب تو           واسه ی من عذابه 2
جون به لب کردی منو، میزنی تو دست و پا
غصه من همینه، که بیفتی زیر پا
نبند چشماتو مادر / عموت رفت آب بیاره
عموی پهلوونت / قولش نشد نداره
لایی لایی علی جان 4

غنچه پرپر من              وقت رفتن رسیده
ترسم اینه که مادر    بشی تو سر بریده 2
روی دستای پدر، رفتی تا به آسمون
مادر خونجگرت، شده زار و نیمه جون
گلوی نازک تو / سرخ و سفیده مادر
روز منو سیاه کرد / تیر سه شعبه آخر
لایی لایی علی جان 4

خون رو دست بابا       تا به ابرا رسیده
بمیره اون کسی که   حنجرت رو بریده 2
دیگه راحت شدی از، این همه جور و جفا
دیگه کمتر میزنی، واسه آب تو دست و پا
جات خالیه عزیزم / بین آغوش مادر
کاشکی تو رو می دیدم / تو لحظه های آخر
لایی لایی علی جان