ای دست هایت گرمی فکه
ای اشک تو یادآور اروند
دنیای ما آرامش محضه
وقتی که داری رو لبت لبخند
آه این ترانه غرق بارونه
آه این ترانه تو دلش رازه
حرف دل مردای میدونه
حرف دل مردای جانبازه
ما جونمونو پای تو میدیم
رخصت بده تا از زمین پاشیم
فرمانده هامون یادمون دادن
باید مرید رهبری باشیم
اون چفیه ی بر گردنت آقا
این روزها کرده هواییمون
آقا بدون پشت تو میمونیم
با ریه های شیمیاییمون
خاک شلمچه اشک میریزه
خاک شلمچه بی صدا میگه
جون تموم بچه های جنگ
حرفی نزن از رفتنت دیگه
وقتی نباشی باغ دل هامون
حال و هوایی سرد میگیره
وقتی که حرف از رفتنت میشه
قلب رفیقات درد میگیره
ما بچه های جنگ دیروزیم
مردای میدونیم و جانبازیم
قدری اگه حالت مکدر شه
یه کربلای پنج میسازیم...!
