حسن جان حسن جان
نخور غصه جانم فدایت / بمیرم عزیزم برایت
چرا بی رمق شد صدایت
عزیزم عزیزم
حسن جان حسن جان
نکن گریه آرام جانم / نکن گریه تاب و توانم
من از گریه ات نیمه جانم
عزیزم عزیز
عزیزم، نگویی، به بابا تو از روی نیلی
نگویی، که مادر، برای پدر خورده سیلی
حسن جان حسن جان، حسن جان حسن جان حسن جان
فدای تو مادر
نبینم شدی زار و مضطر / شده چادرت خاکی، مادر!
بلند شو تو را جانِ حیدر
بمیرم بمیرم
دلم سوخت در آن دم
به زخم تو دشمن نمک زد / خدا صبر من را محک زد
کسی هستیم را کتک زد
بمیرم بمیرم
بمیرم، نشد که، سپر باشم اینجا برایت
بمیرم، نشد که، شوم یار حیدر! فدایت
واویلا واویلا، واویلا واویلا واویلا واویلا
