بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

بنده برگشته به درگاه اله
رو سیاه آمده این نامه سیاه

از پشیمانی و حسرت لبریز
کوله باری پر از عصیان و گناه

زده غفلت به وجودش زنجیر
مانده درمانده ی درمانده ی راه

جز خجالت چه کند محضر دوست
آنکه دل بسته به یک گوشه نگاه

سر تسلیم کی آورده فرود
سرکشی دل زده دور از درگاه

چه اثر گریه ی بعد از جرمش
بی پناهی که نباشد آگاه

ولی آقای کریمی اینجاست
که ببخشد همه را در این ماه