بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

از لحظه های رو به زوالی که داشتم
هرچند سوخته پروبالی که داشتم

با اینکه نا امید ز بخشش شدم ولی
تغییر کرد فرض محالی که داشتم

جا داشت فرصتم ندهی بهر توبه ام
آخر چه کرده ام به مجالی که داشتم؟

شد آب و نان هرشب من گریه بر حسین
شکرت ز آب و نان حلالی که داشتم

شکرت که غیر غصه اولاد فاطمه
بردی ز سینه هرچه ملالی که داشتم