شب قدره و به كامم مزه ی توبه چشوندی
چرا اینجا؟ بین خوبات این گنه کار و کشوندی
از تو خجالت ميكشم دوباره منت می كشم
بيا و بگذر از اين عبد رو سياه
عبد فراری هستم خاليه باز اين دستم
جوونيمو كردم با بی شرمی تباه
فرصت بده باز / كه يه بار ديگه خودم رو پاك بكنم
فرصت بده باز / كه بديهامو به زير خاك بكنم 2
بنده ی خوبی نبودم می دونم به زير دِيْنَم
ای خدا هر چی كه باشه، من كه نوكر حسينم
داره چشام يه ريز می باره برای تو كاری نداره
كه برسونی من رو تا كرببلا
منو ببخش ای غفار ای مهربون ای ستار
منو بنويس از زُوار نينوا
دستامو بگير / منو پر بده به سمت آسمونا
دستامو بگير / كه منم يه روز بشم مثه شهدا