بی‌پلاک‌ - پایگاه تخصصی اشعار آئینی

زندان بهانه ايست برای رها شدن
از بندهای خاكی دنيا جدا شدن

رؤياى صادقانه ی شبهاى غنچه است
یک صبح  بانوازش دست تو وا شدن

هر شب به سمت مغرب چشمت نشستن و
هر روز رو به مشرق روى تو پا شدن

عمری ميان باغ خيالت قدم زدن
تا در شعاع نور نگاه تو جا شدن

از رد خنده بر لب گلهاى بين خاك
بايد شناخت راه چگونه فدا شدن

بايد سرود يكصد و هفتاد و پنج بيت
با نيت شهادت و حاجت روا شدن